W triathlonie kwalifikacje do igrzysk olimpijskich w Paryżu 2024 trwały aż dwa lata. Ostatnim dniem był 27 maja. Dwa dni wcześniej, we włoskim Cagliari, odbyły się ostatnie zawody. Żeby Roksana Słupek mogła pojechać na igrzyska, musiało złożyć się kilka czynników - jej pozycja we włoskim wyścigu i wyniki bezpośrednich rywalek. Gdy przekraczała metę jako 16., wiedziała, że za dwa miesiące będzie już Paryżu. 

- Nie wiem, co powiedzieć. Bardzo wam dziękuję – rzuciła szczęśliwa do kibiców zaraz po przekroczeniu mety.

Ale o tym, co równie ważne, wspomniała ponad pół roku wcześniej, w podcaście „TriGapa”: – Nie musi być perfekcyjnie, żeby było dobrze (…) Wygrałam walkę z depresją.

Był listopad 2023 roku. Do końca okresu zbierania punktów na igrzyska zostało nieco ponad pół roku. Liczyło się dwanaście najwyżej punktowanych startów w imprezach różnej rangi. 

Od tamtego czasu Roksana czterokrotnie wygrała wyścigi Pucharu Kontynentalnego i raz była druga. Zajmowała 3., 4., 6. i 23. miejsce w Pucharach Świata. Na koniec 16. we wspomnianym Cagliari, w zawodach najwyższej rangi - serii Mistrzostw Świata.

Na igrzyska do Paryża jechała jako czwarta polska triathlonistka w historii. Kończąc olimpijski wyścig na 13. miejscu, osiągnęła najlepszy wynik w dziejach polskiego triathlonu.

- Moja kwalifikacja na igrzyska: zły pierwszy rok punktowania, kontuzja, depresja, a potem sprint, żeby to wszystko nadrobić, sprawiły, że w Paryżu byłam po prostu szczęśliwa. Nie miałam oczekiwań wobec tego, co mnie tam spotka. Pomimo ogromnych emocji dużo pamiętam. Podczas wyścigu dałam z siebie wszystko. Wokół panowała niesamowita wrzawa kibiców. Nigdy wcześniej nie przeżyłam takiej kapitalnej atmosfery.

- Po przylocie do Francji czekało mnie jeszcze jedno wyróżnienie. W Domu Polskim w Paryżu wygłosiłam rotę ślubowania w imieniu kilkunastu polskich sportowców. Dla mnie, zawodniczki, która całe życie pracowała, żeby pojechać na igrzyska, był to jeden z najpiękniejszych momentów w życiu.

Droga Roksany Słupek do Paryża zaczęła się w Bydgoszczy osiemnaście lat wcześniej. W pierwszej klasie szkoły podstawowej zaczęła chodzić na basen. Zimna woda nie zachęcała. Jeśli rodzice zapominali, żeby zwieźć ją na popołudniowe zajęcia, ona nie przypominała. Dopiero z czasem, za namową nauczyciela i trenera, zaczęła chodzić regularnie.

Pobudka o piątej rano, basen, szkoła, znowu basen, nauka na kolejny dzień, sen. Rytm dnia i życia wyznaczał trening. Od tamtej pory Roksanę zaczęła wyróżniać systematyczność i ciężka praca. Chwalili ją za to trenerzy, rzadziej jednak za same wyniki. Takie były początki. 

Do startów w zawodach z pływania doszły te w aquathlonie (pływanie i bieg). Pierwszy wyścig zaliczyła w wieku dziesięciu lat. W liceum sportowym, po włączeniu jazdy na rowerze, była już triathlonistką.     

Wciąż jednak wahała się między pływaniem a triathlonem. Postawiła na to drugie. Propozycja od Paulo Sousy, znanego portugalskiego trenera triathlonu, żeby dołączyć do jego międzynarodowej grupy, oznaczała postawienie wszystkiego na jedną kartę. Triathlon i przeprowadzka do Portugalii. Tam, ze względu na pogodę idealną do treningów, spędza dziś połowę roku. Drugą - w Hiszpanii. To co pomiędzy to podróże na zawody rozsiane po całym świecie. Głównie Ameryka Północna, Azja i Europa. 

- Wtedy poczułam, co znaczy życie na walizkach. Moim celem jest, żeby za jakiś czas znów spakować tę torbę i pojechać z nią, jako zawodniczka, do Los Angeles, w 2028 roku. Tam odbędą się kolejne igrzyska olimpijskie. Marzę o nich i zrobię wszystko, by tam wystąpić.

*

W sezonie 2025 BlackBurst był jednym z partnerów Roksany Słupek. 

*

Autorem zdjęcia Roksany Słupek z Akademickich Mistrzostw Świata w triathlonie jest Michał Buczyński.